Rechtbank: wekeneis in WW kan leiden tot discriminatie op grond van zwangerschap

In dit artikel:

De rechtbank Gelderland heeft op 27 augustus 2025 geoordeeld dat het UWV de WW-aanvraag van een vrouw uit Zevenaar opnieuw moet beoordelen, omdat de gangbare toepassing van de wekeneis vrouwen met zwangerschaps- en bevallingsklachten kan benadelen.

De vrouw had een tijdelijk contract van zes maanden en raakte tijdens dat dienstverband arbeidsongeschikt door zwangerschaps- en bevallingsklachten. Ze herstelde pas na het einde van haar contract en vroeg daarna een WW-uitkering aan. Het UWV weigerde omdat zij in de referteperiode van 36 weken niet in ten minste 26 weken had gewerkt; weken van ziekte tellen bij de huidige wetgeving (art. 17a WW) namelijk niet mee en verlengen alleen de referteperiode.

De rechtbank oordeelt dat het toepassen van die regeling in deze situatie in strijd kan zijn met artikel 4 van de EG-richtlijn gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Omdat de WW-bepaling geen onderscheid maakt naar de oorzaak van ziekte, houdt zij geen rekening met arbeidsongeschiktheid door zwangerschap en bevalling en leidt dat tot directe of indirecte discriminatie. Daarom moeten de weken waarin de vrouw door zwangerschap of bevalling niet kon werken gelijkgesteld worden met gewerkte weken, waardoor zij aan de wekeneis komt te voldoen.

De rechtbank kon niet definitief beslissen over toekenning van de uitkering omdat niet is vastgesteld of aan alle overige voorwaarden voor WW is voldaan; het UWV is opgedragen een nieuwe beslissing te nemen. De uitspraak kan relevant zijn voor vergelijkbare gevallen waarin zwangerschap-gerelateerde ziekte een tijdelijke arbeidsovereenkomst en de toegang tot WW bevoordeelt of belemmert.