Onterving van kinderen en de legitieme portie: De juridische uitdagingen bij onterving

In dit artikel:

Onterving van kinderen in Nederland is een complex en gevoelig onderwerp binnen het erfrecht, dat kan leiden tot juridische geschillen binnen families. Hoewel ouders de vrijheid hebben om hun kinderen onterven, biedt de wet bescherming door onterfde kinderen recht te geven op een legitieme portie, die altijd recht van het kind is op een deel van de nalatenschap.

De legitieme portie bedraagt de helft van wat een onterfd kind zou hebben ontvangen zonder testament. Dit betekent dat als een ouder een testament opstelt waarin één van de twee kinderen wordt onterfd, dat kind recht heeft op 25% van de totale nalatenschap. Kinderen kunnen hun legitieme portie binnen vijf jaar na het overlijden van de ouder op eisen door een verzoek in te dienen bij de executeur of erfgenamen. Indien nodig kan een gerechtelijke procedure worden aangespannen om het recht af te dwingen.

Conflicten ontstaan vaak tussen onterfde kinderen en de overige erfgenamen, vooral als ouders proberen de legitieme portie te beperken. Hoewel dit beperkt mogelijk is, moet de rechter bij geschillen ervoor zorgen dat er voldoende grond is om een kind dit recht te ontzeggen. Mediation kan in dit proces waardevol zijn om de communicatie tussen de partijen te verbeteren en juridische strijd te verminderen.

Indien mediation niet tot een oplossing leidt, kan het onterfde kind de rechter inschakelen om de verdeling van de nalatenschap vast te stellen. De rechter kan daarbij ook sancties opleggen aan erfgenamen die weigerachtig zijn om de legitieme portie uit te keren. Over het algemeen is het essentieel voor onterfde kinderen om tijdig actie te ondernemen en gebruik te maken van hun wettelijke rechten om een eerlijke afhandeling van de nalatenschap te waarborgen.