Corruptie binnen de muren
In dit artikel:
Op Netflix staat sinds kort de serie En el Barro, die een extreem corrupte vrouwengevangenis afbeeldt: gevangenen beschikken over wifi, telefoons, drugs en cash, vaak via bewaarders; er is pornoproductie, seks met personeel en geweld, alles onder leiding van een directrice die zegt dat het “gedonder” voorkomt. Dramatisch en overdreven, maar de makerij resoneert met problemen in ons eigen gevangeniswezen.
In Nederland groeit wantrouwen tegenover strafrechtadvocaten: zij worden vaak weggezet als medeschakels bij het binnenbrengen van contrabande of als facilitators van voortgezet crimineel handelen. Als reactie verschijnen steeds strengere maatregelen, zoals beperkingen op bezoek in de EBI (extra beveiligde inrichting) en de dreiging van een algemeen verbod op laptops en mobiele telefoons voor gedetineerden. De Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) en de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) hebben hierover recent overleg gehad; DJI overweegt nog of het verbod wordt ingevoerd.
De schrijver waarschuwt dat zulke regels de kern niet raken: voortgezet crimineel handelen zal niet stoppen door de advocatuur te beperken, en veel contrabande loopt rechtstreeks via personeel binnen de muren. Terwijl België in Haren strafrechtelijk optreedt tegen corruptie in de gevangenis — met recente aanhoudingen, ook van cipiers — ontbreekt in Nederland een breed onderzoek naar de omvang van corruptie en de aanpak daarvan. In plaats van vooral de integriteit van advocaten aan te tasten, pleit het stuk voor onderzoek en maatregelen gericht op het gevangenissysteem zelf.