Betalingsonwil en aandelen overhevelen: bestuurder persoonlijk aansprakelijk

In dit artikel:

Een uitspraak van de rechtbank Limburg belicht een zeldzaam geslaagd beroep op bestuurdersaansprakelijkheid wegens betalingsonwil: de rechter hield in die zaak een (aanwijsbare) bestuurder persoonlijk verantwoordelijk voor schulden van de vennootschap omdat hij bewust weigerde te betalen. Zulke vonnissen komen weinig voor; de rechter toetst streng of sprake is van opzet of ernstige verwijtbaarheid en of de handelwijze rechtstreeks heeft geleid tot schade voor schuldeisers.

In de besproken zaak speelde zich af in Limburg en betrof een bestuurder van een vennootschap die, volgens de rechtbank, betalingsverplichtingen aan crediteuren opzettelijk niet nakwam. De rechtbank oordeelde dat uit het gedrag van de bestuurder voldoende bewijs voortvloeide van bewuste betalingsonwil, waarmee de gebruikelijke scheiding tussen privévermogen en vennootschap doorbroken werd en persoonlijke aansprakelijkheid gerechtvaardigd was.

Belangrijke elementen die in dit soort zaken zwaar wegen zijn: concrete aanwijzingen van opzet of grove nalatigheid, het ontbreken van redelijke bedrijfsrechtvaardiging voor het niet betalen, en een duidelijk causaal verband tussen het gedrag van de bestuurder en de kosten of verliezen van crediteuren. Omdat de drempel voor persoonlijke aansprakelijkheid hoog ligt, vereist succes van een vordering doorgaans goed gedocumenteerd bewijs van doelbewuste benadeling van schuldeisers.

Praktisch advies voor bestuurders: documenteer beslissingen zorgvuldig, vermijd doelbewuste schuldenophoping of preferentiële betalingen richting verbonden partijen, en zoek tijdig advies bij liquiditeitsproblemen. Hoewel de uitspraak uit Limburg een precedent is dat schuldeisers kan versterken, blijft bestuurdersaansprakelijkheid wegens betalingsonwil een uitzonderlijke uitkomst die per geval nauwkeurig wordt beoordeeld.