Aanbreng of Inbreng en Vergoedingsrechten bij Informeel Samenwonen

In dit artikel:

Steeds meer mensen kiezen ervoor om informeel samen te wonen, zonder een huwelijk of geregistreerd partnerschap. Dit kan leiden tot juridische complicaties, vooral als het gaat om de verdeling van eigendommen en investeringen bij een eventuele breuk. Dit artikel belicht de rechten en plichten van samenwonenden in het kader van het vermogensrecht en bespreekt recente uitspraken van de Hoge Raad.

Bij informele samenwoning ontbreekt de wettelijke regeling die gehuwden bescherming biedt met betrekking tot financiële verplichtingen en eigendomsverhoudingen. In dit geval zijn partners aangewezen op het algemene vermogensrecht, wat tot verwarrende situaties kan leiden, zoals het recht op compensatie bij verschillende investeringen. De Hoge Raad heeft bevestigd dat de regels die voor gehuwden gelden, niet van toepassing zijn op samenwoners zonder een samenlevingscontract.

Een recente zaak verduidelijkte dit nog verder: een man had de hypotheek van een gezamenlijk huis afgelost met eigen middelen, maar de woning was voor de helft eigendom van zijn partner. Hoewel het hof besliste dat de vrouw moest betalen, oordeelde de Hoge Raad dat de vrouw hier niet toe verplicht was, omdat er geen wettelijke basis voor deze claim was zonder formele afspraken—een wezenlijk punt voor iedereen zonder samenlevingscontract.

Ongerechtvaardigde verrijking kan wel een rol spelen; indien één partner significante investeringen in een gezamenlijk goed heeft gedaan, kan hij of zij mogelijk compensatie eisen. Het is echter cruciaal dat samenwonenden duidelijke afspraken maken, bij voorkeur via een samenlevingscontract of andere schriftelijke overeenkomsten, om toekomstige geschillen te voorkomen. Dit biedt belangrijke duidelijkheid over eigendomsverhoudingen en financiële verantwoordelijkheden.